ΧΤ 113

XT – 113

Ασφάλεια πυρηνικών εργοστασίων

ΤΕΧΝΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

1.	Πυρηνικός αντιδραστήρας
2.	Σχάσιμο υλικό (ράβδοι Ουρανίου ή Πλουτωνίου)
3.	Κέλυφος, εντός του οποίου βρίσκεται ο πυρηνικός αντιδραστήρας
4.	Υδατόπυργος (κλειστός)
5.	Νερό (ψυχρό)
6.	Σωλήνας, ο οποίος μεταφέρει το νερό από τον υδατόπυργο (4) εντός του εσωτερικού χώρου του κελύφους (3)
7.	Αντλία
8.	Υδρατμοί σε μεγάλη ποσότητα και διάφορα άλλα αέρια (εκρηκτικά ή όχι) σε μικρότερη ποσότητα
9.	Νερό το οποίο χρησιμοποιείται για τη ψύξη του πυρηνικού αντιδραστήρα (1)
10.	Κλειστός χώρος μεγάλης χωρητικότητας, ο οποίος χρησιμεύει: α. Διά την εκτόνωση των υδρατμών (8), και β. Σε περίπτωση έκρηξης αερίων που υπάρχουν μέσα στο χώρο (8) αυτά θα εκτονωθούν, μέσα στο μεγάλο χώρο (10), με συνέπεια να μην έχουμε καταστροφικά αποτελέσματα στις εγκαταστάσεις του κελύφους (3) του συμπυκνωτή (13) και στο δίκτυο σωληνώσεων, από την έκρηξη αυτή.
11.	Υδρατμοί
12.	Σωλήνας, ο οποίος διοχετεύει τους υδρατμούς (8) εντός του χώρου (10)
13.	Συμπυκνωτής, όπου οι υδρατμοί (8) υγροποιούνται
14.	Σωλήνας, ο οποίος διοχετεύει τους υδρατμούς (8) εντός του συμπυκνωτή (13)
15.	Αντλία, η οποία διοχετεύει τους υδρατμούς από το χώρο (10) εντός του συμπυκνωτή (13)
16.	Υδρατμοί εντός του συμπυκνωτή (13)
17.	Υγροποιημένοι υδρατμοί (νερό)
18.	Υδατόπυργος
19.	Νερό (ψυχρό)
20.	Κλειστό κύκλωμα σωλήνων νερού του υδατόπυργου (18)
21.	Αντλία του κλειστού κυκλώματος νερού των σωλήνων (20)
22.	Υδρατμοί του νερού (19α) του υδατόπυργου (18) που εξέρχονται στην ατμόσφαιρα
23.	Σωλήνας, ο οποίος επιστρέφει το νερό (17) από τον συμπυκνωτή (13) εντός του κλειστού υδατόπυργου (4)
24.	Σωλήνας, ο οποίος διοχετεύει το νερό από το εσωτερικό του κελύφους (3) εντός του συμπυκνωτή (13)
25.	Αντλία
26.	Αντλία, η οποία διοχετεύει το νερό (17) του συμπυκνωτή (13) εντός του υδατόπυργου (4)
27.	Κλειστή θύρα, η οποία φράσσει αεροστεγώς, τον εσωτερικό χώρο του κελύφους (3)

Σημείωση: Όλα αυτά που αριθμήσαμε παραπάνω από το (1) έως το (27) (εκτός του πυρηνικού αντιδραστήρα (1) και του κελύφους (3)) αποτελούν το εξωτερικό σύστημα ψύξης του πυρηνικού αντιδραστήρα του εργοστασίου.
Το εξωτερικό σύστημα ψύξης που αναφέραμε παραπάνω, παίζει πάρα πολύ σημαντικό ρόλο στη ψύξη του πυρηνικού αντιδραστήρα (1), όταν οι εγκαταστάσεις του εργοστασίου, υποστούν κάποια σοβαρή βλάβη από διάφορες αιτίες, π.χ. μηχανική βλάβη, σεισμός, τσουνάμι, κ.λπ.

σχ. XT – 113

ΣΧΟΛΙΟ

Σε περίπτωση κάποιας σοβαρής και ανεπανόρθωτης βλάβης του πυρηνικού εργοστασίου το πρώτο μέλημα μας, είναι να ψύξουμε (όσο το δυνατόν ταχύτερα) τον πυρηνικό αντιδραστήρα (1).

Στη περίπτωση αυτή οι ενέργειες που κάνουμε άμεσα, είναι οι εξής:

Διακόπτουμε τη λειτουργία του πυρηνικού αντιδραστήρα, και
Θέτουμε σε λειτουργία το εξωτερικό σύστημα ψύξης

Εφαρμόζοντας λοιπόν τη παραπάνω διαδικασία (1) και (2) ο πυρηνικός αντιδραστήρας (1) θα αρχίσει σιγά – σιγά να ψύχεται.
Συγκεκριμένα: Στο αρχικό στάδιο ψύξης του πυρηνικού αντιδραστήρα (όπου η θερμοκρασία του, είναι πολύ υψηλή), όλος ο χώρος (10) θα περιέχει κυρίως, υδρατμούς υψηλής θερμοκρασίας .
Στη συνέχεια (και καθώς η θερμοκρασία του πυρηνικού αντιδραστήρα θα αρχίσει να πέφτει) ο χώρος (10) θα περιέχει νερό και υδρατμούς θερμοκρασίας .
Τελικώς, όταν ο πυρηνικός αντιδραστήρας (1) ψυχθεί αρκετά σε θερμοκρασία π.χ. θ₃ < 100^ο C, τότε όλος ο χώρος (10) θα περιέχει μόνο νερό, το οποίο θα διοχετεύεται από τον υδατόπυργο (4) και θα ψύχει συνεχώς τον πυρηνικό αντιδραστήρα (1).

Έτσι λοιπόν, θέτοντας σε λειτουργία το εξωτερικό σύστημα ψύξης, μπορούμε να μειώσουμε τη θερμοκρασία του πυρηνικού αντιδραστήρα (1) και να τη κατεβάσουμε στη θερμοκρασία του περιβάλλοντος.
Επίσης στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονίσουμε ότι, τυχόν έκρηξη των αερίων τα οποία υπάρχουν μέσα στο κέλυφος (3) δεν θα έχουν καταστροφικά αποτελέσματα, διότι τα αέρια της έκρηξης αυτής θα εκτονωθούν μέσα στο χώρο (10), ο οποίος είναι μεγάλης χωρητικότητας (σχετικά με τον εσωτερικό χώρο του κελύφους (3)).

Στη συνέχεια (και αφού ο πυρηνικός αντιδραστήρας έχει ψυχθεί) τότε, ανάλογα με το μέγεθος και την επικινδυνότητα της καταστροφής (έχοντας πλέον άνεση χρόνου και χωρίς να υπάρχει κανένας κίνδυνος) ενεργούμε, ως εξής:

Ανοίγουμε τη θύρα (27) και εισάγουμε εντός του εσωτερικού χώρου του κελύφους (3), σκόνη τσιμέντου (ταχείας πήξεως) ή έτοιμο μπετόν, με αποτέλεσμα να « τσιμεντωθεί» ολόκληρος ο εσωτερικός χώρος του κελύφους (3) μετατρέποντας με τον τρόπο αυτό, ολόκληρο το κέλυφος (3) σε μία «σαρκοφάγο».
Στην συνέχεια, προβαίνουμε στον «ενταφιασμό» της «σαρκοφάγου» καλύπτοντας αυτή με μεγάλες ποσότητες άμμου και μπετόν.

Συνεπώς, με τον τρόπο αυτό που αναφέραμε παραπάνω, αποφεύγεται η έκλυση ραδιενέργειας στην ατμόσφαιρα με τα γνωστά επικίνδυνα αποτελέσματα.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Ασφάλεια 100% στα πυρηνικά εργοστάσια (Ουρανίου ή Πλουτωνίου) δεν δύναται ποτέ να υπάρξει.
Όμως, η μέθοδος XT – 113 που αναφέραμε παραπάνω, πλεονεκτεί σε πάρα πολλά σημεία, συγκριτικά με τις μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν μέχρι σήμερα στα διάφορα πυρηνικά ατυχήματα που έχουν συμβεί.
Η μέθοδος XT – 113, είναι απλή και μπορεί να εφαρμοσθεί και στα ήδη λειτουργούντα πυρηνικά εργοστάσια.
Τελικώς, η μία και μοναδική λύση είναι η εξής:
Να καταργηθούν «εδώ και τώρα» (ή π.χ. σε ορίζοντα 30 ετών) όλα τα είδη λειτουργούντα πυρηνικά εργοστάσια και να στραφεί ο άνθρωπος στη πυρηνική σύντηξη και σε άλλες εναλλακτικές μορφές ενέργειας.
Αυτή τη στιγμή (έστω και αργά), εάν δεν γίνει η παραπάνω αυτή «αλλαγή πορείας» ο πλανήτης Γη, οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια προς τη καταστροφή και αποκλειστικά υπαίτιος για τη καταστροφή αυτή είναι, το άφρον και άπληστο αυτό ον, το οποίο ονομάζεται «άνθρωπος».


	© Copyright 2001 Tsolkas Christos. Web design by Wirenet Communications